tweede dag

Vandaag zijn we wederom naar de instelling geweest. Het zou vandaag veel gaan regen dus we hebben de ochtend goed gebruikt om met veel cliënten naar buiten te gaan. Spontaan ontstonden er weer vele spelletjes en werden er buiten vele contacten weer gelegd.

Binnen waren ook vele studenten bezig om 1 op 1 met cliënten te snoezelen, voor te lezen,  en voorbereidingen op de activiteiten van de middag. We hadden zeker een paar honderd ballonnen mee en die moesten allemaal opgeblazen worden. Ik sloeg dit even over. Want de gemiddelde kamer is vol met rook. Bijna elke cliënt rookt en de ramen zijn zo goed als bijna altijd dicht.

We konden gebruik maken van een grote ruimte en die stond vol met spullen die de studenten vanuit Nederland hadden meegenomen. Dat zijn we eerst maar eens gaan sorteren. En zo konden vele groepjes gebruik maken van de spullen om die uit te delen bij de vele afdelingen. De cliënten waren hier heel blij mee en tegelijkertijd waren sommige ook hebberig.

In de keuken werden pannenkoeken gebakken en die werden gretig opgegeten . Er is 1 student mee die Bosnisch kan spreken en die werd ingezet om te roepen dat de pannenkoeken klaar waren en dat leverde 40 cliënten op die  rondom gingen staan om een stuk pannenkoek te krijgen.

Later in de ochtend ben ik naar de kinderafdeling gegaan waar 1 cliënt was die jaren vastgebonden heeft gezeten aan de muur. Dit hebben we recentelijk ook in Nederland mee gemaakt. Gelukkig is er meer inzet gekomen om deze cliënt langzaam meer vertrouwen te bieden in haar eigen lichaam. En ik merkte dat ik me tot haar aangetrokken voelde vanwege dit bijzondere gedag. Al snel kreeg ik door dat ze te bereiken was via zintuiglijke aanrakingen en ze ontspande. Na een kwartier gebruikte ze mijn lichaam als zitzak en mevrouw zat heerlijk ontspannen. Wauw dat je dit kan bieden – hiervoor zijn we natuurlijk gekomen.

De lunch bestond uit brood met worst en een stuk ei, pannenkoek en spinazie.  Dit was erg lekker en wederom een bijzondere ervaring. Helaas werd ook in deze ruimte heel veel gerookt. Het is niet te bevatten wat dat betekent voor de toekomst voor de cliënten en hun gezondheid.

Na het eten zijn we eigenlijk nog bezig geweest met de gang versieren en her en der met cliënten geknuffeld en gespeeld.

Ondertussen zijn twee studenten met twee medewerkers van de stichting winter schoenen gaan kopen. Ale studenten hadden middels sponsering 1220 euro bij elkaar gebracht. In overleg met de instelling is er gekozen om winter schoenen te kopen. Aan het eind van de middag hebben we deze overhandigd.

Daarna hebben we afscheid genomen en zijn met de bus terug gereden naar het hotel.

’s Avonds hebben we naar de foto’s gekeken van deze dag en hebben we informatie gekregen over de oorlog. Morgen gaan we naar namelijk naar Sarajevo en het olympisch dorp.

Als laatste was de mogelijkheid om naar een film te kijken over dez oorlog.