Sarajevo

De derde dag zijn we meer cultureel en de geschiedenis in gedoken rondom Sarajevo. Op de weg daar naar toe zijn we nog gestopt bij een klein dorpsschooltje. Er waren twee klaslokalen met in totaal 10 kinderen. Toen we binnen kwamen gingen deze kinderen netjes staan en wachtte op de instructie dat ze konden gaan zitten. We kregen uitleg over hoe het schooltje op gezet is en door de stichting out of area opgeknapt. De meeste kinderen kregen eten op school aangezien hun ouders geen werk hebben. In 1 klas zitten kinderen met verschillende leeftijden en dus de juf is alleen maar bezig om ze op hun eigen  niveau les te geven. Er moet nog veel gebeuren om dit schooltje op te knappen , dus zal er gauw een Nederlandse school gekoppeld worden aan dit project.

Op de weg naar Sarajevo zijn we gestopt bij het olympisch dorp. In de begin jaren negentig zijn hier vele executies geweest op de plek waar de medailles zijn uitgereikt. De kogelgaten zijn wel weg geplamuurd, maar je ziet ze nog wel. Bij het olympisch hotel heeft zich een vreselijk tafereel afgespeeld. Hier zijn 100 Bosnische vluchtelingen opgesloten in diverse kamers en toen heeft men het hotel in de fik gestoken. Hoe bizar is dus de oorlog en zet dus mensen tot gruwelijke daden. Op dit moment wordt het verhuurd voor paintball te spelen – het kan dus ook nog in 2015 bizar zijn….

Onderweg naar het centrum van Sarajevo zijn we door wijken gereden waar je nog zeer goed de kogelgaten kon zien in de huizen en flats. En aangezien Sarajevo in een vallei ligt was het meer dan te zien bovenin de flatgebouwen. Menig kogelgat is nu geplamuurd, balkonnetjes zijn gemaakt of niet, ramen zijn opnieuw erin gezet of niet ……. En de mensen wonen er nog steeds in.

Annee onze gids heeft ons langs vele plekken geloosd waar de nasleep van de oorlog in het dagelijks leven nog was te zien. Ook heel indrukwekkend was de massa van 16.000 graven op een heuvel. De witte voor alle moslims en de kruizen voor de katholieken.

Aangekomen in het centrum van Sarajevo kon een ieder gaan doen wat ie wilde. Sommige gingen eerst eten in een “burger restaurant”, andere doken de winkels in. Ik ben samen met mijn collega’s naar een foto tentoonstelling van Srebrenica geweest. Deze fototentoonstelling is ook in Den Haag geweest. Het waren prachtige en indrukwekkende foto’s, gemaakt door verschillende fotograven. Ik heb een boek gekocht van 1 van de fotograven.

Bij de tentoonstelling werden ook mooie documentaires gedraaid over de oorlog rondom Srebrenica. De beelden raakte me enorm. Overduidelijk was dat hier gruwelijkheden hebben plaats gevonden en als je dan inmiddels ook weet waarom en wat het waard is ben je nog meer confuus.

Na deze ervaring was het even fijn om door het oude centrum van Sarajevo te lopen. In dit gedeelte van Sarajevo waren de gebruikelijke toeristische winkeltjes en restaurants.

We wilde nog naar de bibliotheek vanwege het feit dat het een prachtig gebouw was, maar deze was helaas gesloten. Tegen half zes zijn we weer naar het hotel terug gereden waar een heerlijk diner op ons stond te wachten.

Na het eten zijn we met z’n allen tot de conclusie gekomen dat het een prachtige indrukwekkende week was met een gemêleerde groep waar de sfeer fantastisch was.  

’s Avonds hebben we wederom weer allemaal bordspelletjes en kaartspelletjes gedaan.

Op tijd naar bed want morgen worden we om 7.00 verwacht bij het ontbijt omdat we om 8.00 de drie uur durende busreis voor de boeg hebben naar het vliegveld Tuzla.